Ояндым

08 июль 2019, Понедельник

420

Ояндым,
Тым тәтті түс көріп...
Бояндым.
Барамын жұмысқа.
Бояудың табиғи көркімді
Бұзғаны дұрыс па?...
Мен ғана емеспін қираған арманы...
Телефон!
Құлағым алдады.
Сіз, сірә, ешқашан соқпассыз...
Сең соққан сезімім таңдағы.
Аш күндер келеді тойдан соң,
Ащы жас келеді ойдан соң
Адамдар мәңгі емес болған соң,
Мәңгілік ештеңе жоқ шығар...
Ендеше, өкпе айтып жалғанға,
Жоғалған бақытты іздеуде
мән бар ма?...
Құстардың қанаты берілген самғауға,
Пенденің ғұмыры – біреуге арнауға...
Мен Сізге арналып жазыла
бастаған кітап ем,
Жыртылып қағазым, таусылды сиям да.
Сөйлемдер қалды тек
Сыйынып күмәнға.
Күнәм да, тәубем де өзімде –
Дәл осы қалпыммен әлемге сыям ба?...
Әлемді – әдемі ән деп ем,
Сіз салған әуенге еліткенде,
Ертегі – бақытым ерткенде,
Еріткенде нұр-лебіз жанымды,
Барымды ұмытып кеткенде...
Түс екен мұным.
Ояндым.
Әлгі Нұр-бейнені телідім елеске.
Осы өмір – үлкен түс емес пе?...

Талқылау