Сұлу Көкше!...
Сұлу Көкше!...
Кербездігі Күнмен ғана таласқан
Бауырында қыз-қайыңдар ырғалып,
Қарағайлар жол ашқан.
Ақша бұлтпен орамалын саған жолдап
жіберген
Дәл мен сынды ғашық па екен көк Аспан?...
Беу, шынарлар!
Тасты жарған тамыры!
Дәл сендердей менің қайсар жарым бар.
Жоқ...қайта сендер одан үлгі алыңдар!
Оның мәңгі жасыл, жап-жас жаны бар,
Әрқашан да сұлулықты сағынар.
«Сұлулық» деп мен өзіңді атар ем,
Сұлу Көкше!
Сұлу, әрі жас әлем...
Сурет сала білсем егер, өзіңнің
Ғажайып бір картинаңды жасар ем...
Шағалалар айнала ұшқан айдын көл
Бурабайдың жасы ма екен мөлт еткен?
Саған қарап, мен өмірді сүйемін,
Сұлу өлке,
Шыға келген ертектен...