Өкінішті-ақ, бұл көрініс, аяулы-ақ...
Өкінішті-ақ, бұл көрініс, аяулы-ақ...
Көкжиекке Күн батады баяулап.
Адамдардың тағы да бір Күні өлді,
«Күнім өтіп барады» деп жылаған...
Күнмен бірге сөнді армандар бір күндік.
Біз де Күннің санасында ұмытылдық
«Күнмен бірге тууға бер мүмкіндік»!
Тәңірімнен мен осылай сұранам...
Түн құшағы.
Сәті, сірә, құптанның.
Мен осынау алмасудың мағынасын ұқпадым:
Күн боп батқан армандарым бар еді,
Күн боп қайта көкжиектен шықпады...
Ширек ғасыр Күнді көрдім, өкінбен,
Өмір мені сүйді талай бетімнен
Сол бетімнен шапалақпен ұрды мың,
Жиырма бес жыл болған менің бір күнім...
Бүгін – менің туған күнім...